რამაც ჩემი ბლოკნიტიდან გამოაღწია ანუ კანგაუთლელი ბადრიჯანი :)

ჩამოვქალაქდი.

მზისგან ნაფერები სხეულით, ცვალებადი განწყობებით და ჩანაწერებით გავსებული ბლოკნოტით.

დამხვდა საწოლი, სადაც ყველაზე კარგად მძინავს, facebook, რომლის გარეშეც როგორ ვძლებდი მთელი ზაფხული, უბრალოდ ვერ მივხვდი და ბლოგი, რომელსაც ობის სუნი აქვს…

3 დღეა დავბოდიალობ, შემოვდივარ გავდივარ, ვხსნი new Tab-ს და ისევ ვხურავ..

მგონი ზაფხულისგანაც კი გადავიღალე..

რაღაც დიდხანს გაგიგრძელდა დუმილი ბლოგზეო..  ვიცოდი რომ მართალი იყო, მაგრამ გავჩუმდი.  უფრო სწორედ,  კი არ გავჩუმდი ვუთხარი, მოდი მესტუმრე და შენ დაწერე ჩემთანთქო. : )

მერე წარმოვიდგინე როგორ აწევდა წარბს, (თან თავის გაბანჯგვლულ და მეორეზე გადაბმულ წარბას 🙂 ) და სხვა რა გზა მქონდა, ავდექი და წერა დავიწყე!

წერა რა, აქა-იქ გადმოწერა 🙂 ზაფხულის ჩანაწერებიდან..

ამიტომ გამოდის ცოტა აბურდული (ცოტა რა, კარგად..) აჯაფსანდალი..  თუმცა მმ.. გემრიელად შეზავებულ აჯაფსანდალს რა ჯობია! ოღონდ ხო, კანგათლილი უნდა იყოს ბადრიჯანი, თორე “იჟოგას” თუ რაღაცას მაძლევს. ვაიმე, ეს  რაღა შუაშია. მოკლედ, დავიწყეთ:

” ახალი სიბრძნე ჩამოვაყალიბე:   “ვისაც სჭირდება ის იგებს!”
კარგი, აღარასოდეს აღარ ვითამაშოთ სურვილებზეო… : ) ”

………………………………………………..

განშორებითაცს შეიძლება გავიცნო შენი რომელიმე მხარე…
არაფერი მითქვამს.   უბრალოდ ვიფიქრე:  განშორებისას გაიცნობ არა სხვის, არამედ შენს რომელიმე მხარეს!
მარტივია.
შენ რჩები მარტო. შენს თავთან მარტო..    მარტო ხარ, ფიქრობ და ხვდები, რომ   

 შენ დაგაკლდა!

…………………………………………………………………………………

-კარგია, ანუ ჩვენი ურთიერთობა განსხვავდებაო სხვებისგან..

მე ისევ ახალი სიბრძნის ჩამოყალიბება დავიწყე: ნებისმიერი ერთი ადამიანის ურთიერთობა მეორესთან განსხვავდება მისი და მესამის ურთიერთიბისაგან…

გამაჩუმა. ეს მეორე სიბრძნე შენი არ არის, მეც ვიცოდიო…

შეიძლება.

თუმცა ახლა მე ჩამოვაყალიბე, ამიტომაც, ჩემია : )

…………………………………………………………………………………

” -ზოგჯერ ერთი შეხებითაც ჩანს რაღაც…
– ერთი შეხებით, ერთი კოცნით… თვალებში ჩახედვით…    მე რომ შემეხე იგრძენი რამე?..”

…………………………………………………………………………………………

… შეხება ისევე როგორც კოცნა, ცალმხრივი არ არსებობს!  ამიტომ ან ერთი იგრძნობს რამეს, ან მეორე…

27 აგვისტო...

……………………………………………………………………

     p.s   რა იყო ახლა ეს?..    ამბები რომელსაც ვერავინ გაიგებს ალბათ.

ხო ხედავ, არასოდეს არ უნდა დამაძალო რამის დაწერა 🙂  იმიტომ რომ დაძალებით არაფერი გამომდის…

ახლაც არაფერი გამოვიდა.

არაფერი, გარდა თავის დაძვრენისა!

კარგად შეზავებული კი არა კანგაუთლელბადრიჯნიანი  აჯაფსანდალი!… :@

წავედი, ბორჯომს მაინც ვიყიდი..


ნამძინარევი ფიქრები


…ღამით საშინელმა ხმაურმა გამაღვიძა.  მობილურს დავხედე. ღამე აღარ ეთქმოდა უკვე, დილის 6 საათი იყო.  ღიად დატოვებული ფანჯრიდან წვიმის ხმა მივარდებოდა ოთახში. პრინციპში, არც მაგას არ ეთქმოდა წვიმა, ეგ უფრო თქეში იყო, ან ის ძველებური და ლამაზი სიტყვა მოუხდებოდა განსაზღვრებად – “კოკისპირული”.

ფანჯარაში გავიხედე. წვიმდა (კოკისპირულად) მაგრამ არ მწყენია. უფრო სწორად, არც ის მახსოვს გამიხარდა თუ არა. არა, ზუსტად მახსოვს გამიხარდა, მაგრამ მაშინ ნახევრად მეძინა და ვერ მივხვდი რატომ.. პრინციპში ვერც ახლა ვხვდები.  take it easy… 

რატომ ავდექი არ ვიცი. არა, ფანჯარა რომ დავკეტე ეგ მახსოვს, მაგრამ მაგას ლოგინიდან წამომჯდარიც მოვახერხებდი. მე კი ავდექი და ჩაბნელებულ ოთახებში გავიბოდიალე. აჰ, ახლა გამახსენდა, შევამოწმე სხვაგანაც ხომ არ იყო ფანჯარა ღია.

რა მზრუნველი ვარ..  🙂

მერე ისევ დავიძინე.

……………………………………………………………………

დღეს ანის ვნახავ.  გუშინაც ერთად ვიყავით, გუშინწინაც, მაგრამ დღესაც ვნახავ. იმიტომ რომ მიყვარს, იმიტომ რომ ჩემია, ჩემი ტყუპისცალი, თუმცა ჩვენს შეხვედრას უფრო ობიექტური და მნიშვნელოვანი მიზნები აქვს:  ბლოკნოტი უნდა ვიყიდოთ! 

ხო, ჩვეულებრივი ბლოკნოტი, თუმცა არა. უნდა იყოს აუცილებლად დიდი და ლამაზი, ბევრფურცლებიანი, ასევე გამძლე ყდით.  (როცა ერთად ვართ ხშირად ადამიანები ვერ გვიძლებენ და ბლოკნოტი… 🙂 )  რად გვინდა? იმიტომ რომ არაფერი გამოგვრჩეს!   ჩავწერთ ყველაფერს რაც ჩვენ გვეხება, რასაც ვფიქრობთ, რაზეც ვიცინით, გავჭორავთ სხვებს და მივუძღვნით ლექსებს (გუშინ ჩვენი მუზა ნიკუშა გახლდათ 🙂 ). მოკლედ, დღეს “საქმე” გვაქვს : )

…………………………………………………………………………………….

9 საათზე ლექცია მქონდა. თუმცა, რა თქმა უნდა, მეძინა. მერე 10ზეც მქონდა. მაგრამ მაგ დროსაც, 6საათზეწვიმისხმისგანგაღვიძებულისშეწუხებული სახით მეძინა.   მოკლედ ქართული გავაცდინე.

წეღან მომეწრა სალომემ, 5 ქულა დაგიმატა (ინტრიგნობას რომ ადგილი არ ჰქონდეს, აქვე დავძენ,  რომ ასეთი შეფასების სისტემა აქვს ჩამოყალიბებული, პირველ 3 ადამიანს ვისაც ყველაზე მაღალი ქულები აქვს ტესტებში, 5 ქულას უმატებს) და ახლა ჯგუფში ყველაზე მაღალი ქულა გაქვსო. გამიხარდა.  მაგრამ საინტერესოა, გაცდენებში ქულა არ დამაკლო? : )))  მიყვარს რაა… ❤

………………………………………………………………………………….

20–ში თამაში გვაქვს! 13–ში უნდა ყოფილიყო, მაგრამ გადაიდო. გული ცუდად მაქვს რომ წარმოვიდგენ!

დარწმუნებული ვარ ყველაზე მაგარი თამაში იქნება, რაც კი ოდესმე მინახავს და მითამაშია. ხუმრობა ხომ არ არის თსუ–ს ფინალი!!! ყველაზე მხიარულებისა  და საზრიანების შერკინება 🙂  წეღან ფეისბუქზეც დავწერე, ეს ყველაზე მაგარი თამაში იქნება რაც კი გინახავთ და თუ საერთდ არ გინახავთ ამის მერე უკვე ძლიან ბევრს ნახავთ, იმიტომ რომ თსუ–ს ფინალის მერე კავეენი შეგიყვარდებათ–მეთქი!

……………………………………………………………………………………

 ვეკომ წინა პოსტის კომენტარებში დამიწერა,  მიწაზე დაეშვი სალომეო. მეც ვგრძნობდი რომ სადღაც გავფრინდი და ვაიმედედამგონიშეყვარებულივარ  გოგოს იარლიყს ვიწებებდი ნელ–ნელა.  ხოდა დავეშვი. მგონი.  უფრო სწორედ, კი არ დავეშვი, გავიღვიძე და იმდენი რამ მომაწვა თავში რომ ყველაფერი აქ დავწერე. ან თქვენ რას გერჩოდით ან ჩემს ბლოგს.

ხოდა ასე, ესეც ნამძინარევი ფიქრები :  ))

………………………………………………………………………………….

1 საათზე ისევ ლექცია მაქვს. არ მინდა ეგეც გავაცდინო. დანარჩენი ფიქრები მერესთვის გადავდოთ 🙂 მე შენ გეტყვი, სულ არ მეძინება… 🙂

ხოდა ამის მერეც ელოდეთ მზიანი წვიმის და ალუბლების თავშესაფარში ნამძინარევ და არეულ–დარეულ პოსტებს : )


რას მირჩევთ, გადავაქოთო? :)

ჩემი ბლოკნოტი დავკარგე! მგონი..  ხო მგონი დავკარგე.   დიდი ხანია რაც არც თვალში და არც ხელში არ მომხვედრია.  😦  იქ მეწერა ჩემი ლექსები, ჩანახატები, მოთხრობები.. ხოდა თუ მართლა დავკარგე მაშინ   ოოო….   ჯერ ზუსტად არ ვიცი დავკარგე თუ არა, იმიტომ რომ კარგად არ მომიძებნია. მარტო ჩემს უჯრაში და ჩანთებში ჩავიხედე..  მაგრამ თან არც მინდა რომ კარგად მოვძებნო. იმიტომ რომ  თუ მთელ სახლს თავდაყირა დავაყენებ,  უჯრებს ამოვქექავ, თაროებიდან წიგნებს და რვეულებს გადმოვყრი,  ლოგინების ქვემოთ შევიხედავ ( 🙂 )  და მაინც ვერ ვიპოვი… მერე საშინლად დამწყდება გული…  😦  ხოდა ჯერ  ვიხანგძლივებ ამ პერიოდს, როცა ჯერ კიდევ არ ვიცი დავკარგე თუ არა…

ძალიან ცუდია როცა რაღაცას კარგავ….  როგორი გრძნობაა იცით?  მითუმეტეს თუ ეს “რაღაცა” ძალიან გიყვარს…

ხოდა რას მირჩევთ? გადავაქოთო ყველაფერი და მერე მოგიყვეთ მართლა როგორ დავკარგე ჩემი საყვარელი,  “შემოქმედებით სავსე”  ( 🙂 ) ბლოკნიტი?   არ ვიცი, არ ვიცი….