სადღაც ნახევარ საათში აშკარად მესმის ღრიალი იმ სახლიდან, სალოც გაოცებული თვალებით იყურება, თავიდან ვიფიქრეთ რომ საქეიფოდ იყვნენ ამოსულები ბიჭები ძმაკაცათან და ეს ღრიალი რა უბედურებაა… თან რო აღარც დამთავრდა…

და მოულოდნელად გაიელვა ჩემს ტვინში ნათელმა აზრმა:       “საალ ფეხბურთს უყურებენ ალბათ და გოლი გავიდააა!”- ვიღრიალე მთელი ხმით და გავვარდით ტელევიზორის ჩასართავად 😀

გერმანია-ინგლისი

1-0

მაინც რა ლოგიკა მაქვს მე თვითონ მიკვირს რაა 😀 😀   აბა სხვას რას შეიძლებოდა აეღრიალებინა ერთად შეკრებილი მამაკაცები სამხრეთ აფრიკული ციებ-ცხელების პერიოდში, თუ არა დიად ფეხბურთს! 😀

მივეკარით ტელევიზორის ეკრანს და გერმანელების ყველა შეტევას და უბრალოდ ფეხის გაქნევას ოვაციებით ვხვდებოდით 😀 იქნებადა იმ ბიჭმა გაიგოს, ჩვენც გერმანიას ვგულშემატკივრობთ და როცა საერთო ინტერესები გაქვთ უფრო ადვილად დაახლოვდებიან ხოლმე ადამიანებიო ვვარაუდობდი(თ)  😀

ერთი კი გავიფიქრეთ რა უსინდისო და მედროვე გულშემატკივრები ვართთქო, მაგრამ მაშინვე ვუარყავით ეს აზრი და გავაგრძელეთ შეძლებისდაგვარად  ხმამაღალი ბალეშიკობა 😀 😀

ცოტა ხანში რომ შევატყვეთ რომ ინგლისს კარგი დღე არ ადგა, შეგვეცოდა  დათრგუნული ფეხბურთელები (გვაპატიონ ინგლისისი ფანებმა სიბრალულისთვის)  და გადავწყვიტეთ, მოდი ეხლა ამათ ვუგულშემატკივროთ, იქნება და მოიგონო 😀    და ახლა ინგლისელების ყველა ფეხის  გაქნევა-გამოქნევის და ცრუ ელემენტების შემცველი მოძრაობის მოწონებას გამოვხატავდი დაუოკებელი და ხმამაღალი შეძახილებით 😀

ვიყვირეთ, ვიყვირეთ.. ჩავიწყვიტეთ ხმის იოგები  მაგრამ რად გინდა..   მოპირდაპირე სახლის ფანჯარაზე  ფარდაც კი არ შერხეულა 😀

იმედგაცრუებული გადმოვდექი აივანზე და…

“- რა ამბავია, რა  გაყვირეეეებთ!” – ბრაზმორეული  თვალები შემოგვანათა და ამოგვყვირა  1-ლი სართულიდან  წერეთლის ქალმა 😀 😀