JACK DENIALS + ვოდკა, ანუ სიმთვრალის ბოდვანი :D

მთვრალი ვარ! და ვწერ პოსტს, რადგან ხვალ წავიკითხო და ვნახო როგორია სიმთვრალე.

ვცი, შეცდომები ბევრი მექნება ნაწერშI და ამის გამო არ გამაკრიტიკოთ. ანუ როგორ ვარ? თვალები მგონი მიელამდება და სულ მიდნა ვიცინოოო 😀 😀
ხო კიდე იცი რა მინდაა?!    მაგრად ჩავეხუტოოოოოო!

ვის? რავიცი… ეგ რო ვიცოდე ჩემთვისაც კარგია 😀

არა, პირნციპში კი ვიცი.. ნუ ზუსტად არა მაგრამ ეხლა სიმთვრალეში ჩასახუტებლად ეგ მშვენიერი კანდიდატურა : )))

მმმ…..  ❤  არა მარტო სიმთვრალეში.. ^_^ უბრალოდ ახლა უფრო თამამი ვარ, ხომ გესმით 🙂

როგორ დავთვერიი? 😀 😀  1 ბოთლი  JACK DANIELS + 1 ბოთლი არაყი გაყავით 3 კაცზეე და = სიმთვრალეს   :  )))  ესეც სიმთვრალის ფორმაულა ^_^

ყველაფერი იმით დაიწყო რომ მე კოსტა და ეკა ეკლესიის მერე ტორტზე დავპატიჟე და ჩემთან წამოვაბრძანე 😀  კარგია რომ ახლოს ვცხოვრობ : )
დედაჩემის კითხვაზე თუ რას დალევდნენ, რა თქმა უნდა გაინაზნენ 🙂

მერე?.. მერე ტორტი იყო გემრილი მახსოვს..  და ვისკის პირველი ჭიქის ჩამოსხმისას რა თქმა უნდა ორივე ამბობდა: “აუ ბევრი არ დამისხა რააა”

ცხვირზე ხელის მოჭერა და  ყლუპ. ლყუპ. ლყუპ….. სამი ყლუპ ერთად და სამი დაჭყანული სახე  : )

მერეე?  მერე როდის დავისხით მეორე ჭიქა აღარ მახსოვს.

მერე მესამე და მეოთხე ჭიქაზე უკვე რა სადღეგრძელოს ვამბობდით მაგას არ ვიტყვი 😀

მერე გვანცას დავურეკეთ. ჩვენი ბაჭიააააა ❤ ჩაქვში იყო.. ვაიმეე მაგათ რა ვუთხარი, დიპლომატიურ კონპერენციაზეა თუ ბომჟ-ფართიზე  ნეტაა 😀  კლუბში იყო და გამოვიყვანეთ გარეთ, მეთქვი ტვინი უნდა ვუბურღოთ რომ მოგვენატრა და მალე ჩამოვიდეეს, ეგ კიდეე ” აუ მიყვარხააააართ! თქვენთან მინდააააა! მენატრებიიიით… ჩემი ბაჭიები ხაააააააართ!… ბლა ბლა ბლა…|”  მოკლედ, ეგეც ჩვენზე არანაკლებად მთვრალი იყო 😀

ხო მერეე?.. მერე ზუსტად აღარ მახსოვს. ხოო.. იმას ვამბობდით, ენაზე არა, პირდაპირ ყელში გადავუშვათთქო 😀
უკვე გაგვიტკბა..უკვე აღარც კი ვიჭყანებოდით დალევის მერე  და ბოლოს ჩემ ჭიქაში რომ სულ რამდენიმე წვეთი  ჩამოვარდა, მივხვდით, რომ დავცალეეეეთ 😀

მერე ვვარჯიშობდით როგორ გაგვევლო სწორ ხაზზე და როგორ უნდა ეთქვათ დედაჩემისთვის “ნახვამდის” ისე  რომ სიმთვრალე არ შეტყობოდათ 😀

უუჰ.. ჰაერი. ამოვისუნთქეთ…

და კოსტას გაეხსნა: “მოდი კიდე ერთი ბოთლი არაყი ვიყიდოოოთ” :  )) ეკა ისევ გაინაზა 😀  ჩემი რაფაელოო ❤

მერე ერთლი ბოთლი არაყი და შოკოლადის ფილა..

და მერე:  ვიღაცას რომ სადღაც ვენატრებით… აი ეხლა რომ  გაიარა და ჩვენზე იფიქრა ვაიმე ესენი ვერ არიანო… აი ფანჯრებიდან რომ შუქი გამოდის და გველოდებიან…   აი, ეს ძაღლები…. ერთგულები რომ არიან პატრონის, ანუ ერთგულების..  აი, იმ მონატრების… და ბოლოს ისევ “ჩვენ გაგვიმარჯოს!”
ეკა: “ვაიმე მართლა წყალივითააა” 😀 😀

ფუფ.. ისევ ჩემზე გათავდა ის არყის ბოთლიც :X   მგონი გათავება დამებედა 😀

მერე სახლებისკენ.. არეული ნაბიჯით. უფრო სწორედ. არაფერი არ უნდა შემემჩნეს.

ოჰ, ნათლიაჩემი შემხვდა. გადაკოცნისას პირს მჭიდროდ ვხურავ რომ სუნი არ ეცეს: “როგორ ხართ?”-რაღაცნაირად  წვრილი ხმა ამომდის ყელიდან და მე ვფიქრობ რომ მგონი ტყუილად ვეჩხუბებოდი ჩაჩანიძეს, როცა KBH-ის თამაშის წინ კონიაკს სვავდა, ხმა ჩაგეხლიჩება ნუ სვავთქო. ის მიმტკიცებდა პირიქითო.. სად გამახსენდა.  ჰმმ.. მგონი მართლა მთვარლი ვარ :|ააა?

უკვე სახლში ვარ. მამაც აქააა. ვიღიმი და სრულიად სერიოზულ გამომეტყველაბას ვიღებ (ღიმილი და სრულიად სერიოზულობა?!  )

ასე თუ ისე ვირიდებ კითხვებს.. გამოვდივარ ჩემს ოთახში. ვრთავ Facebook-ს და wordpress-ს.. ვხსნი New post-ს და ვწერ :    “მთვრალი ვარ!”  ^_^
WHAT?

p.s. შენი ჩახუტება ისევ მინდა..  Facebook-ზე არ ხარ თორე გეტყოდი ამას..  :  )