გილოცავ სალოლ

აუ რავიცი იმდენი რაღაც დამიგროვდა სათქმელი არც კი ვიცი რითი უნდა დავიწყო ან დავამთავრო. ამიტომ გადავწყვიტე საერთოდ არ ვიფიქრო და ისე რაც დაიწერება დაიწეროს მძიმეების და სასვენი ნიშნების გარეშე.

მე უნდა ჩამოვსულიყავი დიდ ქალაქში და შენ უნდა ყოფილიყავი ჩემი საუკეთესო მეგობარი.

მე უნდა მომეყოლა ყველაფერი ჩემზე და შენ უნდა გცოდნოდა ჩემი ყველა გულის გატეხვის ისტორია.

შენ უნდა გეტირა ჩემს კალთაში და მერე თმაზე უნდა მოგფერებოდი.

მე უნდა ვყოფილიყავი შენი ტკივილების ერთადერთი წამალი, როცა ყველა ჩემზე ახლო მეგობარი ვერაფერს გაგიგებდა რა გიჭირს.

მე არც ერთი არ ვარ რაც ზემოთ წერია. მე არ გიცნობ ყველაზე კარგად. მე არ ვარ შენი საუკეთესო მეგობარი. მე არ ვიცი რაზე ფიქრობ ხოლმე ღამღამობით როცა დასაძინებლად წვები. მე არ ვიცი რამდენად ხშირად აკითხავ ბლოგს და როდის ნახავ ამ ნაწერს და მიხვდები, რომ შენი დაბადების დღე არ დამვიწყებია, უბრალოდ სალოლ გილოცავ-ს ვერ მოგწერდი. არ შემიძლია, შემიძლია გული გამისკდეს.

მე არ ვიცი რამდენჯერ გატკინეს გული, რამდენჯერ იტირე, საერთოდ არაფერი ვიცი შენზე, როგორია შენიოთახი, როგორები არიან შენიმეგობრები, როგორია ის ბიჭი, რომელიც იმდენად გიყვარს ცოლადაც კი გაყევი. მე არაფერი ვიცი შენზე მაგრამ მაინც ვიცი, რომ როცა მე ვერ გამიგებენ შენზე ახლო მეგობრები რა მიჭირს შემიძლია შენთან მოვიდე და თავიდან ბოლომდემოგიყვე ყველაფერი რაც ოდესმე გადამიტანია. შენ იჯდები და მშვიდად მომისმენ, იმიტომ რომ პირველი იქნება ეს ამბები შენთვის და თავზე ხელსაც გადამისვამ ალბათ. მე ჭირვეული ბავშვი ვარ, შენმზრუნველი მეგობარი.

სალოლ ვუყურებ შენს ფოტოებს და ვხვდები რომ მთელმა შენმა ცხოვრებამ ჩემ გვერდით ჩაიარა, არადა თითქოს როგორ მარტივად შემეძლო ამყველაფრის ნაწილი ვყოფილიყავი. უბრალოდ ხდება ასე დაუმთავრებელი სიტყვები, ბოლომდე არ მოყოლილი ამბავი, ვერგაბედილი შეხვედრები. პატარა ვიყავი, მერე გავიზარდე. რომ გავიზარდე თავიდან რომ მომეწერა ასე მეგონა გული გამისკდებოდა. ახლაც მგონიანელნელამისკდება გული. მისკება იმიტომ რომ არ დაგელაპარაკე როცა პირველად ვნახე რომვიღაც გიყვარდა, არც მერე მოგწერეროცა თეთრ კაბაშიულამაზესი იყავი (დედას გეფიცები მართლა ულამაზეი, სასწაულად ლამაზი არ ვიცი რანაირად დავწერო ისეთი ლამაზი), არც ახლა გწერ არადა დაბადების დღე გქვს.

დარწმუნებული ვარ ახლა უბედნიერესი ხარ შენს ბიჭთან ერთად (მომკალი და ქმარს ვერ ვუძახი). აღნიშნავთ შენს დაბადების დღეს, მერე ბედნიერებისგან დაღლილი დაიძინებ და როცა გაიღვიძებ ახალი დღე იქნება. მე რავიცი,მე ვიფიქრებ რომ ახლა თუ არ გამისკდა გული არც არასოდეს გამისკდება, იმიტომ რომ უკვე იცი ისედაციცოდიმაგრამმაინცრომ გულისგასკომამდე ისბავშვი ვიქნები დედამისს რმო უყვიროდა დედა ტელევიზორში სალოლაჩანს დახმას აუწიე დროზე მოდი ტელევიზორთანმეთქი.

მიყვარხარ მე სალოლ ძალიან, და გილოცავ

---